BALICITIZEN

Ikuti perkembangan terkini Indonesia di lapangan dengan berita berbasis fakta PosPapusa, cuplikan video eksklusif, foto, dan peta terbaru.

Aan de frontlinie di Oekraïne klinken schoten, maar ‘dat is niets bijzonders’

Aan de frontlinie di Oekraïne klinken schoten, maar ‘dat is niets bijzonders’

Het Oekraïense dorp Chermalyk ligt op de westelijke oever van de rivier de Kalmius. Het dorp bertemu 800 inwoners ada di handen van het Oekraïense leger. Maar aan de overkant van de rivier zijn pro-Russische separatisten de baas. Secara de verte klinken schoten.

“Niets bijzonders”, zegt de 60-jarige Galina Dovzhan. Ze adalah pekerja sosial di het dorp aan de frontlinie. “Al acht jaar horen we dat. Soms meer, dan weer wat minder. Maar echt stil is het hier nooit geweest. Gisteren ging ik naar buiten om mijn koe te voeren en toen hoorde ik ze weer, automatische.”

Ze probeert door de sneeuw te ploeteren op haar elektrische driewielerfiets. Die kreeg ze van Proliska (Sneeuwklokje), een Oekraïense organisatie die geld krijgt van de Verenigde Naties. Bertemu dat geld zorgt ze zo goed en zo kwaad als het gaat voor zeventien mensen in het dorp die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen.

IJskoud

Een van hen adalah de 81-jarige Maria. Ze adalah aan de beurt om water te krijgen. Bertemu dengan file zware 5 liter di haar hand loopt Galina Dovzhan haar huisje binnen. Maria zit op een krukje bertemu een dikke jas aan en een sjaal om haar hoofd geknoopt. Ini adalah ijskoud in de twee kamers die ze bewoont.

“Jee, wat heb je koude handen, het lijken wel ijsklompjes!”, roept Galina uit als ze de handen van Maria vastpakt. “Zie je hoe mensen hier moeten wonen? Maria heeft zelfs geen geld om kolen of hout te kopen om vuur te kunnen maken, daar ben ik nu even drukker mee dan met een Russische invasie.”

READ  Korea Utara mendeportasi tentara Amerika yang membelot, Travis King di luar

Bahkan kemudian aan haar eigen keukentafel klinkt ze wel degelijk bezorgd. “Mensen in het dorp zijn bang, natuurlijk. We weten hoe het is en wat ons te wachten kan staan. We zijn zo moe, al acht jaar leven we in angst.”