Heinen sterft op weg naar finale 100m: ‘Ik heb nog niet kunnen laten zien wat ik verdien’ | Games voor mensen met speciale behoeften

Na eerder in het toernooi als negende te zijn geëindigd in het verspringen, verscheen Gitte Haenen vandaag in de kwalificatie op de 100m. Meteen haar eerste wedstrijd van het seizoen op die afstand. De atleet heeft al lange tijd last van een zware rugblessure.

Om zich te plaatsen voor de finale moest onze landgenoot aansluiten bij de top 3 van Series 2. Maar met onder meer het fenomeen van de Italiaanse sprinter Kironi en de Indonesische Tiarani beloofde de taak dat het niet gemakkelijk zou worden.

Haenen kwam traag op gang vanaf de steunpilaren en had daarna een stroeve start. De 35-jarige kon haar achterstand niet goedmaken en eindigde uiteindelijk als laatste in haar reeks.

Met een tijd van 14″ 37 pakte de Italiaanse Kironi het wereldrecord van haar landgenote Sabatini (14″ 39), die het record pas in de eerste ronde verbeterde.

Na een zware rugblessure liep Gitte Haenen in Tokio pas haar eerste 100 meter van het seizoen. Onze landgenoot bleef dus wakker na de race: “Het is niet gelukt. Ik had mijn zinnen gezet op de finale, maar ik kon er meteen niet in bij de start.”

“Ik start meestal vanaf de stelten, maar vanwege mijn zwakke rug heb ik besloten om hier onbelemmerd te starten. Op de training ging het soepel, maar hier was het minder. In de juiste omstandigheden kan ik een slechte start vaak goedmaken. Ik heb het nu ook geprobeerd, maar het is hem niet gelukt’, was de atleet eerlijk.

Haenen is op 3 juni geopereerd aan zijn rug. “Ik heb er geen last meer van, maar ik heb ook andere lichamelijke kwalen zoals osteoporose. Ik kan het voelen, maar ik probeer het te negeren. Meer kan ik niet doen. Ik ben heel trots op wat ik” hebben bereikt in de afgelopen jaren.”

“Na mijn amputatie heb ik medailles gewonnen op het verspringen en op de 100m, zowel op het EK als op het WK. Ik hoopte dat alle pech een tijdje zou verdwijnen tijdens het Spelen jaar. Het gebeurt niet De rug is zo belangrijk, het is het centrum van je lichaam”, legt Heine uit.

Hoe ziet Henin haar toekomst nu? “Ik moet kijken wat er thuis nog mogelijk is. Volgend jaar is er een WK, maar mijn contract loopt waarschijnlijk af. Ik moet kijken hoe ik daar mee om kan gaan. Ook op financieel vlak is het afwachten Ik heb het gevoel dat ik nog niet klaar ben met atletiek.”

“Ik heb nog niet mijn volle waarde kunnen laten zien. Ik heb me niet perfect voorbereid op een groot toernooi.”

Denkt de atleet al aan de Spelen van 2024 in Parijs? “Veel mensen begonnen met me over Parijs te praten. Maar ik heb al veel fysieke tegenslagen gehad. Ik heb ook enkele genetische ziekten.”

Heinen concludeerde: “Ik moet kijken hoe het lichaam die drie jaar kan overbruggen. Als het fysiek mogelijk is, wil ik ervoor gaan. Maar ik ben ook realistisch. Ik ben al vijfendertig.”