/s3/static.nrc.nl/images/stripped/2309ecoverdienen.jpg)
/s3/static.nrc.nl/images/stripped/2407spobadminton.jpg)
Als kind voelde hij zich altijd anders vanwege zijn rode haar en witte huidskleur. Maar Willem Jan, 41, begon pas na te denken over zijn Indonesische achtergrond toen hij volwassen was. Mijn moeder is Indiaas en vader komt uit Nordvik, maar hij woont al heel lang in Indonesië, dus de Indiase cultuur is altijd aanwezig geweest in onze familie. Mijn oom organiseerde vaak Indiase avonden met Indiase rockmuziek. Ik nam het altijd als vanzelfsprekend aan en voelde me altijd Indiaas.
Hoewel Willem Jan voelde dat hij Indisch was, kreeg hij opmerkingen van andere niet-Indiase mensen. De Nederlanders reageren met ongeloof: ben je een indiaan? hoe is dat mogelijk?’. Ik vond het erg pijnlijk, omdat het origineel was. Toen begon ik het te onderzoeken.
Willem Jan verdiepte zich in alles wat Indiaas is. Hij was bij Indus, en hij had Indiase vriendinnen. “Indiërs zijn per definitie gemengd bloed, dus ze kennen” wij indianen van alle kleuren. “Er waren eigenlijk roodharigen in Nederlands-Indië. Het is nu niets meer.
Indisch rood
Willem Jean werkte eerder samen met fotograaf Gouda Armando Ello. Armando creëerde eerder het boek “TwijfelIndo” over mensen van Indiase afkomst. Ik zag veel roodharige mensen in het boek, en zo kwam het idee voor dit boek tot stand. Als roodharige leef je niet naar het traditionele beeld dat mensen van Indus hebben, en dat wil ik met dit boek doordringen.
“Het verhaal van roodharigen is een ander apart verhaal binnen het verhaal van Indus”, zegt Armando. Er zijn boeken over mensen met sproeten en over mensen met rood haar. Maar er zijn geen boeken over Indisch rood. Mensen zullen het nu ontdekken.
Ongeveer 120 mensen noemden het rode haar van Polim Jean. Ongeveer zestig hiervan zullen verschijnen in het boek genaamd Rambutt Djaguing. Een van mijn tantes zei ooit dat roodharige hindoes in Nederlands-Indië “Rambut Chickenung” worden genoemd. Naar een rode kolom op de kolf. Als eerbetoon werd dit de naam van ons boek: “Rambut Djagoeng: The Story of Indian Redheads”. De laatste fotoshoot vindt plaats op zaterdag en het boek staat gepland om begin december in de winkels te liggen.
Herdenking van Indië
15 augustus is een belangrijke dag voor Willem Jean. Het is Dodenherdenking van Indië. In 2006 woonde ik de viering bij op het Indian Moment in Den Haag. Ik vond haar erg mooi, maar ze is ook sterk. Mijn familie heeft, net als alle Indiase gezinnen, gruwelijke dingen meegemaakt in de oorlog. Op 15 augustus denk ik aan wat ze hebben meegemaakt. Niet alleen tijdens de oorlog, maar ook in de periode daarna, de Persiap-periode met de onafhankelijkheidsstrijd in Indonesië. 15 augustus is een heel goed moment om hier over na te denken en er nog eens over na te denken. Het verleden van mijn familie is ook mijn verleden.
De landelijke viering bij het Indisch Monument wordt op 15 augustus vanaf 12.15 uur live uitgezonden op TV West en via omroepwest.nl.
More Stories
Banyak uang yang dihabiskan untuk olahraga dan hobi
Bulu tangkis adalah sesuatu yang sakral di Indonesia
Reaksi beragam terhadap laporan dekolonisasi di Indonesia