Precies tien jaar geleden groef Sepp Blatter zijn eigen graf

Op 2 december 2010 benoemde de FIFA de organisatoren van de Wereldkampioenschappen voetbal 2018 en 2022. Met deze dubbele beslissing opende de voetbalbond de deur naar de georganiseerde oppositie tegen het regime van Sepp Blatter. analyseren.

Het leven van de FIFA wordt grotendeels bepaald door twee terugkerende evenementen: het WK voetbal en de verkiezing van de president. De eerste is sport. Ten tweede voor de organisatie. Samen bepalen ze het FIFA-beleid, want het WK is het geld dat de president weer kan uitgeven.

De voetbalbond heeft een zeer sterke positie in het WK, omdat alleen zij bepaalt waar het wordt georganiseerd. Wereldmachten stellen zich daarvoor op, waarna een kleine groep insiders beslist waar het toernooi wordt gehouden. Daarom beschouwt Morgan Olvers, een professor in sport en rechten, de FIFA als een wereldwijde monopolist – de meest natuurlijke gang van zaken in de sport. Geen enkel land zou het WK op deze manier kunnen organiseren – de Olympische Spelen zijn het grootste evenement ter wereld. Dit is wat FIFA zo krachtig maakt, zowel binnen als buiten de sportwereld.

1976 decennium

Sepp Blatter staat al precies veertig jaar centraal in de FIFA. In 1976 legde hij de basis voor zijn sterke punten toen de FIFA een contract tekende ter waarde van $ 5 miljoen met Coca-Cola. De FIFA zal het meeste hiervan gebruiken tijdens de tweejaarlijkse Wereldkampioenschappen Jeugd en om voetbal op te zetten in minstens honderd ontwikkelingslanden in Afrika, Azië, Oceanië en Midden- en Noord-Amerika. van telegraaf Op 14 mei 1976.

De krant begreep het niet want wie wachtte er in die landen op voetbal? “Plannen om voetbal op te zetten in ten minste honderd ontwikkelingslanden en om voetbal te laten rijpen in de Verenigde Staten van Noord-Amerika zijn grotendeels voorbeeldig.” En zo toonde Blatter in 1976 meer visioen dan het was De TelegraafOmdat dit decennium cruciaal was voor de toekomst van het internationale voetbal. Sportjournalisten van die tijd hadden het ontwikkelingsprogramma volledig verkeerd ingeschat.

Blatter, die net een jaar als FIFA-coach had gewerkt, kreeg de verantwoordelijkheid voor het ontwikkelingsprogramma toevertrouwd, zodat hij in de jaren die volgden de hele wereld over reisde. Gedurende die tijd legde hij contact met de kleine voetballanden van Afrika, Azië en Amerika, die in elk land één stem hebben in de FIFA. Sinds 1998 heeft hij het met succes kunnen gebruiken om president van FIFA te worden en te blijven. De zogenaamde Fortress of Power in Europa had geen kans tegen Blatter, met in totaal 55 stemmen tegen Afrika (54 stemmen) en Azië (46 stemmen).

Het ABC van FIFA

Als je FIFA op dat moment wilt begrijpen, onthoud dan gewoon de eerste drie letters van het alfabet: A voor Afrika en Azië, B voor Blatter en C voor Coca-Cola. Dan staat A voor politieke macht binnen de FIFA, gebaseerd op de meerderheid van de FIFA-lidstaten. De letter B staat voor de man die het beste uit die politieke macht heeft gehaald. De letter C staat voor bedrijven die het geld leverden waarmee die politieke macht werd betaald.

Aan deze driehoek kwam in 2015 een einde na de ineenstorting van Fort Blatter. Opmerkelijk is dat de FIFA-top zelf deze revolutie begon op 2 december 2010, toen het gastland de Wereldbekers 2018 en 2022 aankondigde. Deze dubbele beslissing was een strategische fout, omdat het de oppositie de belangrijkste munitie gaf voor een langdurige oorlog tegen Blatter. : tijd.

Landen die het WK willen organiseren, zullen geen destructieve campagne tegen de regerende FIFA-president lanceren. Ze sluiten zich niet aan bij de interne oppositie van de vakbond om hun kansen op onmiddellijke ineenstorting te voorkomen. Na de dubbele beslissing verdwenen die remmen echter, want ze stonden eindelijk bekend voor de komende twaalf jaar als het WK zou worden gehouden. Dit leidde tot de tijdelijke beëindiging van het systeem van privileges en diensten, waardoor het verzet tegen Blatter plotseling de moeite waard was. En dat blijkt uiteindelijk cruciaal te zijn.

Sportcampus

Per 2 december 2010 heeft iedereen zich al aan de regels gehouden – ook Europa en KNVB. Engeland wilde gastheer zijn van het WK 2018, net als Rusland, Nederland, België, Spanje en Portugal. Ze bleven dus allemaal kalm. Pas toen de KNVB en Michael van Praag per ongeluk het gevecht met Blatter begonnen nadat hun WK-nominatie voor 2018 was mislukt.

De kandidaten voor 2022 zijn de Verenigde Staten, Zuid-Korea, Japan, Australië, Mexico en Indonesië. En dat waren alle landen die correct handelden binnen de FIFA-hiërarchie om te voorkomen dat ze op voorhand geen kans kregen. Een beetje kritiek was acceptabel, maar niet erg basaal.

Na 2 december 2010 eindigde dit allemaal in één klap, want na de dubbele beslissing kon de oppositie niet meer via de diensten worden gecontroleerd. Er waren simpelweg niet meer diensten die gedaan konden worden tot het WK 2026, waarvan de organisatoren pas in 2018 bekend zouden worden gemaakt. Dit gaf oppositie tegen Blatter nog vier jaar om een ​​revolutie te beginnen. En het is gebeurd.

Geen woede, maar actie

Zo creëerde de FIFA zelf de voorwaarden waaronder de oppositie zich uiteindelijk effectief kon organiseren zonder dat een van de deelnemende partijen dreigde een groot evenement te missen. Landen als Engeland, Nederland, Spanje, Portugal, de Verenigde Staten, Australië en Japan – die allemaal verliezers waren in de dubbele beslissing – hebben hun woede omgezet in daden.

Het beslissende moment was het moment waarop krachten buiten de sport betrokken raakten: de FBI, de Zwitserse politiek, justitie en de hoofdsponsors van de FIFA. Er ontstond een revolutionaire dynamiek waarover Blatter de controle verloor. Hij werd vijf jaar geschorst na de dubbele beslissing van 2 december 2010. Dankzij de vrije tijd die hij tien jaar geleden besteedde aan zijn verzet tegen de FIFA.